Met bak en prooinijd bedoelen we dat een pup of een hond bereid is om zijn voerbak, botje, speeltje of iets vies van de straat te verdedigen. Verdedigen ten opzichte van andere honden maar ook ten opzichte van mensen...de eigen baasjes of bijvoorbeeld bezoekers. Voor een hondeneigenaar is dit gedrag niet wenselijk maar vanuit de hond volstrekt logisch. De hond heeft iets wat hij belangrijk vindt en denkt dat het wordt afgepakt. En gaat dreigen....net zolang totdat de dreiging van afpakken stopt....eventueel tot bijten aan toe. Lang niet alle pups of honden zulllen dit gedrag laten zien. Sommige honden kun je alles afpakken zonder dat ze het erg vinden of gaan dreigen. Maar sommige honden dus wel. Het is belangrijk dat zo snel mogelijk te herkennen en actie te ondernemen.

Die actie bestaat in ieder geval niet uit het steeds afpakken van de bak of het speeltje in de hoop dat de hond het gaat leren. Vroeger (en helaas soms nog steeds) werd geredeneerd dat wij de baas over de hond zijn, de roedelleider, en dat die te allen tijde alles mocht afpakken. Dat heeft geleid tot veel bijtincidenten. Waarom? De hond dreigt met grommen (blijf er van af!), de baas komt toch dichterbij en de dreiging van afpakken wordt erger. De hond schakelt een tandje bij en gaat uiteindelijk bijten. Dan trekt de baas bijna zeker de hand weg en de hond heeft daarmee een leerervaring erbij: als ik bijt dan stopt de dreiging (pas). In dit gevaarlijke spelletje wil je als hondeneigenaar niet terechtkomen.

Beter is om problemen te voorkomen.

Allereerst door zelf te redeneren dat als een hond iets heeft dat hij dat dan mag houden. Als ik het al wil hebben dan ga ik ruilen voor iets beters, vanuit het oogpunt van de hond (zie ook: Mijn pup gromt bij iets afpakken). Bijvoorbeeld als de hond de leesbril te pakken heeft of een vies rietje van straat.

Ik kan er ook voor kiezen om geen botje meer te geven of om bepaalde speeltjes op te ruimen als er ruzie over ontstaat. Liever voorkomen dan genezen.

Belangrijk bij het voorkomen van baknijd, het verdedigen van de voerbak, is de hond op een rustige plek te laten eten. Zonder dat hij daarbij gestoord wordt door een andere hond in huis of door ons. De voerbak bij de keukendeur waar iedereen continu binnenkomt kan voor de hond te onrustig zijn. Kies dan voor een rustigere plek.

Als bovenstaande aanpak wordt gehanteerd dan blijft het allemaal veilig. Het betekent overigens niet dat het gedrag in de toekomst (helemaal) verdwijnt. Bereidheid tot verdedigen zit in de aanleg en later het karakter van de hond. Aan ons dus om tijdens de opvoeding dit vroegtijdig binnen de perken te houden en niet tot volledige ontwikkeling te laten komen met vele leerervaringen. Dan is het vaak te laat.